Gubb

Meeeeen, hvað ég er útæld í dag. Röskva sló öll met í ælu hreinlega.

Vá, hvað það getur gert mikið fyrir geðið að laga á sér hárið, setja á sig smááá sólarpúður og maskara og fara í kjól. Ég verð bara allt önnur manneskja.

Mikið svakalega get ég orðið sveitt þegar ég þarf að mæta eitthvað með Röskvu. Plana dúrinn, vekja, gefa að drekka, skipta, klæða í útiföt, troða í henni í bílstólinn sem hún hatar, klæða hana úr hjá lækni, fara í apótek, gleyma að klæða hana í gallann hjá lækninum og gera það í apótekinu, berjast við hana brjálaða þar sem hún vill ekki í galla og vill ekki húfu og vill ekki stól, finna snuðin sem mig vantaði að kaupa, fara með lyfseðil, leyta að veski, troða barni í stól, troða stól í bílinn hans afa, henda öllu frá mér þegar ég kem heim, klæða úr, hita pela, gefa pela, skipta um bleiu, klæða aftur í, drösla vagni niður á pall, troða barni í beisli og vagn, vaska upp, mjólka mig, borða, blogga og svona núna út að ná í Rakel.

Hlakka til þegar snjórinn fer alveg. Er ekkert að fíla neitt rosalega vel að torfærast með vagninn í honum.

Farin út með æluna á öxlinni.