Líf mitt og yndi

Þetta kemur meðal annars upp ef ég gúgla mig:

http://www.mbl.is/mm/gagnasafn/grein.html?grein_id=645214

Ég gleymi ekki deginum þegar við fengum bókina úr prentun, þvílíkt stolt, þvílík gleði. Við komum í útvarpi, blöðum og sjónvarpi og ég las síðast upp úr bókinni á upplestrarkvöldi í Háskólanum.

Seinn var birt ljóð eftir mig í bókinni Ljóð.is sem var með völdum ljóðum af samnefndri síðu á netinu:

http://www.ljod.is/index.php/ljod/view_poem/1282

Nóg komið af monti? Já.

Fyrir rétt tæpum sex árum sat ég á netkaffihúsi í Costa Rica og skrifaði síðustu færsluna á bloggið mitt eftir 7 mánuði í Mið-Ameríku. Ég var tvítug, brún og ringluð:

Saturday, July 31, 2004

um daginn sat eg og sleikti solina med tinnu.vorum a plaza de la cultura nidri bae.tha labbar upp ad mer madur um fertugt og segir:"whats up babygirl.need some weed?"eg afthakkadi a spaensku.

annan dag hitti eg vin hans tryggva fraenda.hann heitir biggi.vid toludum rosalega mikid saman og mjog hratt.vid urdum sveitt og raud i framan og oskuill .af thvi ad vid vorum ad tala um politik.vid erum ekki haegrisinnad folk.aetla fara i ungmennahreyfingu vinstri graena thegar eg kem heim.vid toludum lika um gud.vid truum baedi a gud.

svo var thad annan dag sem eg for til las juntas ad kvedja fjolskylduna mina.thad var hreint ekki skemmtilegt.vid abuela gretum hvor adra thegar vid kvoddumst og gatum ekki talad fyrir kokknum i halsinum.lengi a eftri gret eg hljodlausum gratri.vissi bara ad eg var ad grata thvi ad tarin laku og laku.og svo laku thau meira.

thad var ekki um dag heldur um kvold sem eg for a sidasta djammid mitt i san pedro.eg thurfti ad fara inn a klosett og draga andann mjog djupt til ad grata ekki.eg held ad eg hefi drekkt sorgum minum thetta kvold.mer var illt alls stadar.ekki bara mer heldur tinnu lika og eg thurkadi tarin af vongunum hennar og strauk silkumjukustu hendurnar hennar.vid soknudum hvor annarrar thegar vid kvoddumst.naest saeumst vid a islandi.tinna og diana a islandi.ekki costa rica.

dagurinn var lika buinn thegar eg for i party.eg stod a golfinu,horfdi gegnum myndavelaropid.gat ekki truad eg thyrfti ad skilja allt thetta folk eftir thegar eg faeri heim.thetta er ekki sanngjarnt.

vaknadi i dag med hjartslatt i maganum.af hverju er eg svona ofsalega hraedd.for med myndir i framkollun.sat og bordadi pizzu a medan eg beid eftir theim.hrokk i kut thegar a mig var yrt.sidasti dagurinn minn.i hverju?ahuggjuleysi?vellidan?

sat og skodadi myndirnar minar.aftur og aftur og aftur.losna ekki vid thennan soknud ur maganum.stor klumpur.bara plass fyrir hann og ekkert annad.ekki einu sinni mat.
-aetlaru ad fara heim eins og barby?-spurdi jeanette, sem eg by hja, mig ad.
-barby?-spyr eg.hver er barby.eg hef aldrei verid nein barby.helduru ad eg se ad hugsa um barby nuna.
-ja thu vilt ekki borda neitt-segir hun ahyggjufull
-eg vil alveg borda.bara get thad ekki.thad er ekki plass i maganum.ut af soknudinum sko.-segi eg
tha gaf hun mer knus og avaxtasafa.

eg gaf fernar buxur, tvo skopor og fullt af bolum til fataeka folksins i limon.pakkadi svo ollum minjagripunum minum nidri tosku.af hverju lidur mer svona.eins og lif mitt se a enda.af thvi ad lif mitt i costa rica er a enda.eg kem aftur.en thad verdur aldrei eins og nuna.

getidi ekki bara oll komid hingad til min og vid getum hlegid herna saman.ha?

eg er svo logandi hraedd um ad eg geti ekki haldid i thessa velllidan sem umvefur mig herna.ad hun fjuki i burtu med nordanvindinum.ad eg haldist ekki vid a islandi.og eg sem sakna mommu alltaf svo mikid thegar eg er i burtu.

hvad i fjandanum a eg ad gera vid lif mitt?lif mitt a islandi.held stundum ad eg kunni bara ekkert ad lifa thvi.kunnid thid thad?getidi kennt mer.plis.

og svo eru bara allir ad fara i burtu.eins og ekkert se sjalfsagdara.leidinlegt ad vera stor og vera i rauninni bara allltaf einn.allir alltaf ad fara eitthvad.erudi aldrei einmana?

vitidi samt eitt.heyrdi roddina i brodur minum i simanum um daginn.og tha koma lika soknudarklumpurinn.thvi eg sakna hans af ollu minu hjarta.eins og ykkar allra.eg sakna thess ad dansa med inam og svortu augunum hennar,sakna bjortu raddarinnar hennar ninu finu,mjuka fadmsins hennar oddnyjar,sakna thess ad knusa kotlu og hlaegja med titu,sakna hildar sem eg se naestum aldrei,einustu rosu sem er ad fara,onnu rutar ljuflings,finneyjar,roggu,siggu og allra hinna sem eg hef hugsad svo oft til herna.fjolskyldunnar minnar.

en mikid oskaplega er eg strax farin ad sakna costa rica

.finnst eins og eg hafi fundid hamingjuna herna.hun er buin ad vera tynd mer svo lengi.og eg vil ekki glopra henni burtu thegar eg kem heim.en eg treysti ekki sjalfri mer.thad er malid.hefur alltaf verid malid.lidur oft eins og eg se bara ad berja hausnum vid stein thegar eg leyta ad brosunum minum.og herna hef eg ekki bara brosad heldur hlegid hatt og innilega.svo otaloft.mer lidur eins og eg se myrkfaelin.hraedd vid thad sem eg se ekki.veit ekki hvad bidur min a islandi.vonandi get eg samt bara kveikt ljos thar.tha verdur allt gott.

en eg vil samt ad thid vitid.eda eg veit ad thid vitid.vil thess vegna bara minna ykkur a thad.ad:
-an ykkar hefdi eg aldrei komid hingad
-an ykkar hefdi eg aldrei enst herna
-an ykkar hefdi eg aldrei fundid hamingjuna
-an ykkar eygdi eg enga von um ad geta haldid henni

og eg mun hlaegja thegar eg se ykkur.
hatt og innilega.

og thegar eg graet lif mitt sem eg thurfti ad skilja eftir munud thid thurka tar min.

takk fyrir thad

 

Áðan sagði ég við vinkonu mína að stundum skyggðu hugsanir okkar á þá sem standa næst okkur. Ég er mjög hrifin af eigin viskuorðum og ætla að muna þau næst þegar ég sé fólkið mitt ekki í réttu ljósi fyrir bullinu í sjálfri mér.

Orð eru mitt líf og yndi.

Dagarnir

Dagarnir þjóta hjá. Finnst sumarið svo stutt svo stutt. Helgarnar sem Rakel er heima eru svo fáar og dagarnir eru ekki eins án hennar. Hef samt notið þess innilega að vera ein með Hrund og Röskvu undanfarið meðan Rakel er í fríi með pabba sínum. Stússast, knúsast, borða humarsúpu, sitja úti á svölum og kjassa barnið endalaust. Eftir ofsaveður á köflum með heiðskýrum dögum og regnboga inn á milli gutlast samband okkar spúsunnar núna áfram eins og fjörugur lækur, tær og svalandi. Held að þroskinn hafi komið yfir okkur ...

Títa mín verður með ljósmyndasýningu á Barböru þann 24. júlí kl. 20:00 og ég mæli með að allir komi. Þetta er hennar framlag til réttindabaráttu samkynhneigðra, tvíkynhneigðra og transgender. Þarna má meðal annars finna myndir af mér og stelpunum mínum, myndir sem kitla hjartað. Allavega mitt.

Rakel missir tennur og Röskvan sýnir hvað hún er stór. Alltaf eru þessar skottur skríkjandi kátar og spila á strengi mína lög hamingjunnar. Í kembingsaugum Hrundar er að finna allan fallegan sannleika um mig sem ég á svo oft erfitt með að koma auga á án hennar hjálpar.

Framundan er rok, sól og sjór á Malarrifi. 30. júlí pökkum við nokkrum tonnum af dóti í bílinn, troðum börnum og okkur inn á milli og brunum 'heim'. Rauðhausinn minn kemur heim næstum helgi og er búinn að fala gistingu í tjaldi. Ég er ströng og stend fast við reglurnar sem ég set en á sama tíma læt ég allt eftir barninu. Stenst ekki frekknótt nef undir glettnum augum, rammað inn af rauðasta haddi Íslandsins. Og barnið má ekki af mér sjá. Rolast um þegar ég er ekki heima, finnst ég ALLTAF vera að vinna og það lengi og elskar mig langt yfir blóðtengsl og norm.

Svo er það bara Svíþjóð ... Þar hefur hluti af mér skotið rótum og ég lifna við innan um sönglandi sænsku, hjól og ís.

Við mæður ætlum í skólatöskuleit á eftir. Best að vera búnar að redda flestu fyrir sumarfrí og vonandi án þess að það kosti báðar hendur og fætur.

Kannski finnst ykkur þetta of væminn pistill en það er það sem við þurfum. Trúið mér.

Hmm

Ætli bloggið mitt sé dautt? Hvað haldið þið?

Spurning hvort vera mín á Fésinu sé að kála því.

Ég fæ svo sem aldrei nóg af orðum.

Það hafa orðið straumhvörf í lífi mínu og bjartari litir komið inn í það. Ég ætla að gera allt til að halda í birtuna.

Ég er orðin sterkari en ég var. Eða kannski var ég alltaf svona sterk og glataði ekki styrknum heldur trúnni á sjálfa mig.

Mér finnast vinir eitt það besta sem til er og fátt gleður mig eins mikið og þegar fólk metur vinskap minn mikils. Segir svo magt um mann.

Á daginn nýt ég þess að vera bara Díana og ekki mamma eða kærasta. Eftir vinnu fíla ég fjölskyldugírinn og kyssi stelpurnar mínar.

Á laugardaginn fer ég í brúðakaup og á eftir á ærlegt skrall. Berjastaup og krassandi sögur. Mikið af hlátri.

Gleymdi alltaf að segja ykkur að ég á orð í Konur eigar orðið 2010. Reyndar eru þetta ömmuorð, ömmuviska, sem amma Rósa deildi með mér.

Hugurinn hvarflar á Snæfellsnes og ég læt mig dreyma um að standa á hamri með vind í hári og brim svo langt sem augað eygir.

Ég velti fyrir mér hvað gerir okkur að góðum manneskjum og hvað vondum.