Sveittur dagur

Sit hérna í tölvunum upp í skóla og reyni að hósta ekki hátt. Kvíði tímanum á eftir, hrædd um að yfirgnæfa kennarann með ofsahósta. Ætla í hann vopnuð hálsbrjóstsykri og vatni.

Allt gekk vel í bíó. Var vopnuð hálsbrjóstsykri og vatni. Var ansi óglatt eftir myndina, búin að borða einhverja 10-15 brjóstsykra. Myndin var mjög góð og ógeðsleg á köflum. Það sem fullorðið fólk getur gert börnum. Var farin að sjá eftir því að hafa keypt mér popp, ógeðið í bland við brjósykurinn olli mikilli ólgu í maganum. Úff.

Ég fékk að sofa út á laugardaginn í von um að ná úr mér þessari flensu. Tókst ekki. Fór á þrjóskunni með stelpunum mínum í Kolaportið. Alltaf stemmning. Versluðum ýmist smádót, tvær afmælisgjafir og blöðru handa Rakel sem lék á alls oddi að venju. Töltum um og átum nýbakaða ástarpunga. Fórum svo og náðum okkur í bestu pizzu sem ég hef smakkað á Pizza Rizzo.

Um kvöldið horfðum við á mjög góða mynd sem heitir If these walls could talk 2 (keyptum fjórar videospólur á 100 kall í portinu). Hélt ég hefði séð hana þegar hún kom út en ég hef kannski verið svo hrædd við sjálfa mig að ég hef ekki þorað, allavega komst ég að því að ég hafði ekki séð hana. Þetta eru þrjár sögur um lesbíur og gerast þær á þremur mismunandi tímum. Sem grunnskælingur hef ég verið alltof rugluð til að þora að taka hana. Það hefði einhver getað haldið að ég væri lesbía!

Allavega. Myndin er mjög góð enda komu lesbíur að gerð hennar. Myndir um lesbíur eftir gagnkynhneigða eru hræðilegar. Hræðilegar. Annað hvort verða stelpurnar allt í einu straight, deyja eða verða tvíkynhneigðar og kynóðar. Hvurslags eiginlega kjaftæði er það. Ég vona að það verði hætt að gera svona myndir þegar Rakel verður eldri svo að einhverjum rugl ímyndum um lesbíur verði ekki troðið inn í hausinn á henni.

Á sunnudaginn fórum við í haustlitaferð á Þingvelli með mömmu. Við sáum nokkur gul laufblöð, annars var allt grænt. En það var allt í lagi. Veðrið var yndislegt og Rakel hljóp um svo ótrúlega krúttleg í nýju lopapeysunni og skoðaði hvern einasta stein, smáþúfur, gjótur og 'hell' eins og hún segir (lesist hellir). Enduðum svo daginn í mat hjá mömmsunni. Um kvöldið horfðum við kyrnurnar á CSI. Þar var einmitt stelpa sem átti tvær mömmur, var lögð í einelti út af því og stakk strák í bakið með skærum. Mér var farið að líða eins og fjölkskyldan mín ætti sér enga von. En við ætlum ekki að gera eins og mömmurnar í þættinum og senda barnið í strangtrúaðan kaþólskan skóla.

Ég trúi á okkur mannfólkið, treysti umburðarlyndi þess, skilningi og manngæsku. Ég trúi á útrýmingu fordóma og ást milli fólks af sama kyni. Ég trúi á getu okkur Hrundar til að ala upp heilbrigðan einstakling sem verður stoltur af sjálfum sér og fjölskyldunni.

Það sem við Hrund eigum saman er fallegt. Þeir sem ekki vilja sjá það eru viljandi blindir. Og Rakel er heppnust í heimi. Það geta ekki allir státað af því að eiga tvær mömmur og pabba!

Annars eru ég enn lasin og löðursveitt