Peningar með sín leiðindi

Já, já, ég veit. Ég hef ekki verið dugleg að skrifa. Ætli ég hafi ekki bara verið of upptekin við að borða. Og knúsa stelpurnar mínar. Þeir sem hafa mínustekjur líkt og ég og Hrund (þ.e. lifa á námslánum og eru í skóla) njóta þess munaðar að fá ágætis jólafrí. Hvorug okkar er byrjuð í skólanum og Rakel fór í fyrsta skipti á leikskólann í gær síðan fyrir jól. Þegar rútínan er engin er bloggáhuginn að sama skapi lítill. Eða kannski er það meira það að ég hef enga ástæðu til að kveikja á tölvunni þegar ég er ekki í skólanum og blogga þar af leiðandi ekki. En núna er þetta allt að byrja svo örvæntið ekki.

 Peningar já. Ég og Sprundin ætlum að kaupa okkur bíl. Það kemur að því að maður getur ekki gert lengur við bílinn sem bilar á tveggja mánaða fresti og heimtar 40000 kr. í hvert skipti. Sem er nátla helber dónaskapur. Við skítum þessu ekki. Krónunum það er.

Ég hef því setið og reiknað út hversu dýran bíl við höfum efni á að kaupa. Ef tryggingar væru ekki svona dýrar gætum við keypt alveg hreint ágætis bíl. Í staðinn þurfum við að gera okkur sæmilegan-ágætan að góðu. Sem er allt í lagi. Ég þakka fyrir að hafa möguleikann á því að kaupa bíl og þurfa ekki að vera með barnið í strætó alltaf hreint. Þar sem við Sprundin erum einstaklega útsjónasamar og ég snillingur í að nurla saman og leggja fyrir þá eigum við dágóða summu inni á bankabók. Sem aftur gerir okkur kleift að kaupa bíl. Geri aðrir betur á mínustekjum.

Fyrir utan það að við eigum mömmur sem leyfa okkur aldrei að borga til baka þegar við fáum lánað hjá þeim. Það sparast því endalausar aukakrónur hér og þar. Takk fyrir það bestu mömmur og tengdamömmur í heimi. 

 Meira um peninga. Það eru ágætis líkur á því að ég fái vinnu í Háskólanum í sumar. Ekki endilega við sama verkefni og síðast en það er bara gaman að breyta til. Launin stóðu hins vegar nokkuð í mér. Mér finnst ekki eðlilegt að fá minna borgað fyrir þess vinnu heldur en ég fékk sem leiðbeinandi á leikskóla því eins og allir vita eru launin þar ekki til að hrópa húrra fyrir. Ég hringdi áðan niður á launadeild og komst að því að sökum aldurs (ári eldri en í fyrra) og eininga sem ég mun hafa lokið í sumar hækka ég í launum. Ef mér býðst vinna get ég því þegið hana án þess að hafa krónískar áhyggjur af peningum. Get þá kannski tekið smá sumarfrí með stelpunum mínum.

Það var þrettándakaffi á leikskólanum hjá Rakel í gær. Rakel var að springa hún var svo spennt yfir því að fá okkur í heimsókn. Þegar við komum snérist hún í kringum okkur og vaktaði okkur að sjálfsögðu því henni líkar hreint ekki vel þegar önnur börn eru eitthvað utan í okkur. 'Má ég gefa mömmunum mínum svona rjóma og kakó' sagði barnið í gær. Er það ekki bara krúttlegast í heimi? Mömmunum mínum.

Við fengum tvö ár þar sem barnið var alveg ómeðvitað um þetta 'stráka' og 'stelpu' kjaftæði. Var í hvaða litum sem var. Um daginn settum við hana í ljós-og dökkbláröndótta nærskyrtu og hún horfði forviða á okkur. Sagði þetta strákabol. Við héldum nú ekki. Hún væri stelpa og væri í bolnum og hann því stelpubolur. Rifum svo fram öll þau bláu föt sem við áttum og sýndum henni. Hún var líka að fá bláan pollagalla. 'Strákagalli' tilkynnti hún. Og við héldum sömu ræðu. Hún var alls ekkert ósátt við að fara í þessi föt. Fannst þau bara vera fyrir stráka. Ég þakka bara fyrir að fá að klæða hana í þetta. Og það mun ég gera þangað til hún fer að grenja undan því og virkilega hafa skoðanir á því.

Mikið andskoti finnst mér leiðinlegt að þetta skuli vera svona alltaf hreint með stelpu og stráka hitt og þetta. Skiptir einhverju máli hvort börn eru stelpur eða strákar þegar kemur að fötum og leikföngum? Hver sagði barninu mínu að blátt væri strákalitur? Væntanlega önnur börn. En hver kenndi þeim það?

Ég vil að dóttir min hafi frelsi til að gera það sem hún vill og vera í því sem hún vill án þess að það sé stimplað stelpu- eða strákalegt.

En ef hún er í bláu þá fær hún örugglega áhuga á bílum og verður lesbía og gengur aldrei út. Er það ekki svoleiðis?

Fjandinn hafi það. 

Athugasemdir

[Hlíf 8.1.2008 kl. 12:07]

Ég held að foreldrar hafi mikið um þetta að segja... þ.e. þeir sem klæða börnin sín bara í "réttan" lit:)

Þetta var ekki svona svakalegt þegar við vorum litlar, eða allavega ekki þegar ég var lítil. Ég held ég hafi verið í öllum litum, og ég var oft í fötum af stóra bróður mínum. Og systir mín og bróðir voru alltaf í eins fötum. Og það er til mynd af elstu bræðrum mínum þar sem þeir eru ægilega ánægðir, allir þrír í eins BLEIKUM bolum.

Ég var líka svo heppin að eiga 4 eldri bræður svo það var til nóg af "stáka"dóti og "stráka"bókum. Mér fannst mjög gaman að leika í "stelpu"leikjum, en alveg jafn gaman að leika í "stráka"leikjum. Og það er bara rugl að gefa börnunum sínum ekki tækifæri til þess að leika í báðum tegundum. Af hverju fá stelpur ekki bíla og strákar ekki dúkkur??