Neeeeeiiiiiiii

Kannski er betra að skrifa færslur þegar maður er edrú. Það sem ég var að skrifa þurrkaðist út! . Skrifaði færslu rétt áðan og veit ekkert hvað gerðist. Hún þurrkaðist allavega út. En hér er ljóð eftir mig:

Ég dáist að þessum ljóðskáldum

sem fara í viðtöl og eru

 svo vel máli farin og not orð

sem ég myndi aldrei nota  og

semja svo ljóð um minningagreinar,

fólk og fyllerí og e-ð sem heitir

endurómun uppgufunar eða e-ð

álíka. Svo er skáldið jafn gamalt mér

en svo hnyttið og

háfleygt að það hlýtur að hafa

æft sig í mörg hundruð ár.

 

Ég er bara alltof sjálfhverf til

að vera að skrifa um táfýlu

fólks út í  bæ. Og alltof einföld

sál til að geta átt í svona djúpum

samræðum. Mér finnst bara gott

að kyssa konuna mína

kaffikossi. borða pulsu með

öllu og drekka kókómjólk.

Og fínt að skrifa um það líka.

Í mesta lagi samt undir rós.

 

 

Skrifaði  meira áðan. En er búin að gleyma því!