Étið úti

Ég og spúsan ætlum út að borða í kvöld. Höfum ekki gert eitthvað bara tvær síðan ég var ólétt. Ætlum að halda upp á sambandsafmæli, blessun og lífið og tilveruna og reyna að vera svolítið rómantískar. Í hamagangi og rútínu dagsins er stundum eins og maður eigi herbergisfélaga eða samstarfsmann frekar en lífsförunaut. Það er bara alltaf svo margt sem þarf að gera. Maður er orðinn vanur að tala í stuttu máli, hækka röddina og láta ekki trufla sig þótt einhver lítill hangi í manni á meðan. Uppáhaldsstundirnar mínar eru í kvöldmatnum þegar við stelpurnar mínar ræðum saman og svo er líka notalega þegar skotturnar eru sofnaðar og við Sprundin geyspum saman yfir einhverjum sjónvarpsþætti eða kjöftum frá okkur allt vit. Það er góðs viti í sambandi þegar umræðuefnin eru óþrjótandi. Okkur Hrund gefst sjaldan tími til að tala um allt sem við viljum.

Annars erum við ekki nógu duglegar að finna okkur eitthvað að gera saman. Einfaldlega vegna skorts á hugmyndum (og tíma að sjálfsögðu). Ég viðraði þessar vangaveltur mínar eitt sinn við mömmu sem benti mér réttilega á að tilhugalíf okkar Hrundar hefði bæði verið stutt og svo áttum við aldrei neitt líf saman barnlausar. Við djömmuðum um helgar og fórum í bíltúra og knúsuðumst en við fórum aldrei á dansnámskeið eða í ferðalög eða ræktuðum sameiginleg áhugamál. Við bjuggum okkur til líf saman með Rakelina sem kjarna. Mér finnst við stundum enn vera að kynnast hreinlega.

En það er líka bara gaman. Það verður allavega étið úti í kvöld og mamma ætlar að passa. Það er líka stórt og mikilvægt skref fyrir mig að fá einhvern til að passa og fara út (Hrund finnst það reyndar ekkert merkilegt en ég er voða stolt af mér) frá minni unganum. Röskva verður sofnuð svo það einfaldar hlutina enda myndi hún seint sætta sig við að einhver annar en við Hrund svæfðum hana held ég. Hún er líka bara peð. Næst mun pössunar verða þörf þegar við förum á frumsýningu á Kóngavegi 7, myndinni hennar Valdísar og ég vona heitt og innilega að það byrji ekki fyrr en eftir átta. Ég er bara ekki tilbúin til að láta einhvern annan svæfa. Ég er kannski algjör ungamamma en mér er alveg sama. 

Ég má vera það.

Athugasemdir

[Arna 17.3.2010 kl. 20:17]

Vona að maturinn hafi verið góður hjá ykkur.  Annars ætlaði ég bara að þakka fyrir síðast, og ef þig langar að fylgjast með á netinu þá erum við komin með síðu á nino.is/litlaljonid (sendu mér bara línu eða sms fyrir passwordið)