Sítrónur og krydd

21.3.2009 | 10:23

Eldhúsið ilmaði af kryddi og ólvíuolíu í gær. Ég var að elda kjúkling eins og mér er einni er lagið. Þegar ég kreisti sítrónu yfir hann áður en ég skellti honum í ofninn bar anganin með sér myndir af pabba. Þegar ég var lítil hjá pabba í Svíþjóð vaknaði ég yfirleitt við koss frá honum og nýþvegnar og blautar krullurnar hans í andltinu. Á meðan ég skottaðist um á náttkjólnum gerði pabbi armbeygjur og magaæfingar við dynjandi salsatónlist og greip mig gjarnan með í dans. Við fengum okkur heimabakaðar bollur með osti og tómat úti á svölum og plönuðum daginn.

Við hjóluðum yfirleitt eitthvað, ósjaldan með kaldan mat í nesti og sænska saft og mér fannst alltaf eins og engispretturnar tifuðu mér og sumrinu til heiðurs.

Mér fannst alltaf svo gott við pabba að hann var með brúna húð eins og ég og sama hrokkna hárið. Með honum skar ég mig aldrei úr.

Á kvöldin svamlaði ég í baðkarinu á meðan pabbi dansaði í eldhúsinu og söng og töfraði fram dýrindis mat. Sítónur og krydd var eitthvað sem var alltaf notað og er enn þá besta lykt sem ég veit.

Pabbi leyfði mér alltaf að smakka í eldhúsinu og kenndi mér að dást að matnum á hverju eldunarstigi hans. Sýndi mér hvernig ferskt og safríkt kjöt átti að líta út og lykta, kenndi mér nöfnin á kryddunum sem hann notaði og hvað krydd hentaði hvaða tegund af kjöti og svo elduðum við það af ástríðu og skoðuðum það reglulega til að sjá hvernig eldunin gengi hjá okkur. Við smökkuðum og bragðbættum og urðum svo þyrst að við kreistum sítrónur og appelsínur í könnu og drukkum til að slökkva þorstann.

Þegar maturinn var kominn á diskinn þótti mér vænt um hann. Við pabbi höfðum iðulega keypt inn saman. Hann hjólaði með mig aftan á bögglaberanum niður í bæ þar sem við gleymdum okkur á mörkuðum innan um hauga af grænmeti, kryddum og hnetum. Svo bárum við allt heim í bakpoka og ég fékk að raða öllu í skálar og skápa.

Eftir matinn var alltaf lítið uppvask því pabbi vaskaði upp að minnsta kosti þrisvar á með hann var að elda. Það geri ég líka núna þegar ég er orðin stór. Ég fékk svo uppáhalds eftirréttinn minn, banana í ofni með kanil, hunangi og púðursykri og ís með. Í í ferhyrndu pappaformi sem maður skar sneiðar af. Frystirinn var inni í forstofu og ég mátti alltaf ná í ísinn.

Við horfðum svo á bíómynd á meðan við lágum á meltunni. Lágum yfirleitt í hjónarúminu sem mamma og pabbi keyptu einu sinni. Snérum sjónvarpinu svo við gætum horft undir sæng. Pabbi hélt alltaf fyrir augun á mér ef í myndinni var kynlífssena eða eitthvað ofbeldi. Hendurnar á honum ilmuðu ávallt af sítrónum, kryddi og hvítlauk og ég fann beygluðu löngutöngina hvíla á nebbanum. Heimtaði svo söguna um það hvernig hann sem krakki braut puttann í Nicaragua og amma reyndi að rétta hann við. Ég reyndi alltaf að sjá pabba fyrir mér í landinu sem ég hafði aldrei komið til, með fjölskyldunni sem ég hafði aldrei hitt. Einhverjum 10-15 árum seinna sá ég einu myndina af pabba litlum sem ég hef séð. Á myndinni var hann um 3 ára og með bróður sínum Raúl sem er dáinn. Amma sýndi mér myndina.

Ég þekki hverfið hans pabba eins og handarbakið á mér. Þarna eyddi ég mínu fyrstu dögum, mínu fyrsta ári og einhverjum vikum á hverju sumri eftir það. Einum eða tveimur jólum líka og áramótum. Ég þekki áferðina á dúknum á gólfinu, lyktina í stigaganginum, skápinn inni á baði, kryddin í hillunum, sólbakaðar svalirnar, hart rúmið, myndirnar óteljandi af mér á veggjunum, vatnið í hálftíma fjarlægð, tungumálið, barnatímann, tónlistina hans pabba og pabba sjálfan.

Góðu stundirnar okkar pabba voru góóóóðar. Og í hvert einasta skipti sem ég elda verður mér hugsað til pabba. Og skiptisins þegar ég eldaði súpuna mína fyrir hann í fyrsta skipti.

Ég vildi að Rakel gæti hitt hann oftar. Vildi hún kynntist sænska sumrinu og kryddunum hans pabba. Fengi að vakna á morgnana og dansa. Þetta skipti sem við fórum allar þrjár til pabba líður mér seint úr minni.

Ég vona að við komumst fljótt aftur til hans.

Flokkur: Vinir og fjölskylda | Breytt 22.3.2009 kl. 08:36 | Facebook