Sneplar

Það eru sneplarnir sem eiga hug minn allan í dag. Peningarnir.

Við neyðumst til að láta mála þakið í sumar, getum ekki færst undan því lengur.

Kemur í ljós að svalirnar okkar leka og eru að valda skemmdum á svölunum fyrir neðan og húsinu sjálfu. Við þurfum að laga þetta helst í gær. Það þarf að þétta svalirnar.

Sturtubotninn er ónýtur og að hruni kominn. Lekur eins og allt annað hér. Neyðumst til að laga hann.

Bíllinn er lélegur í gang. Getum ekki sett hann í fleiri viðgerðir, hann situr á hakanum.

Bílalánið hækkar og afborgunin á mánuði er 8000 kr hærri en hún væri ef Ísland hefði ekki hrunið.

Lánið af íbúðinn hækkar eins og enginn sé morgundagurinn.

Ég fæ nær engin námslán eftir þessa önn, búin að fá lán fyrir næstum öllum einingum BA-námsins.

Hrund er í vinnu þar sem launin eru rétt yfir lágmarkslaunum.

Sparireikningurinn okkar er dáinn, við eigum nær ekkert eftir á honum, kreppan át hann.

Ég get ekki sofið fyrir peningaáhyggjum.

Ef einhver á aukapening má hann styrkja okkur.

 

Svo hefur sumt fólk í alvöru efni á því að fara til útlanda í sumar?

Er það eðlilegt þegar aðrir eiga ekki bót fyrir boruna á sér?

Athugasemdir

[Tengdó 30.4.2009 kl. 18:54]

Þið eigið góða að Díana mín sem munu ekki láta ykkur svelta:)

[Hlíf 1.5.2009 kl. 16:56]

Ég á heldur engan pening og ekki bót fyrir boruna á mér. En maður verður að reyna að hafa ekki of miklar áhyggjur af því. En ég kemst a.m.k. ekki til útlanda í sumar, þó að mig dreymi um sólarströnd og sangríu og að liggja bara. Í hita. Vá hvað ég varð syfjuð af því að skrifa þetta.