Æ ...

... þið bara trúið ekki hversu glöð ég var yfir að fá fimm athugasemdir við síðustu færslu. Ég bara táraðist en passaði að láta Hrundina ekki sjá það. Verð að halda kúlinu. Fyrir utan það að ég fer svo aðveldlega að gráta og Hrund finnst það skrítið. Eða ég skrítin. 'Ég held stundum að þú sért á einhverju' varð henni að orði í gær. Þá hafði galsinn, sem ég ræð ekkert við, brotist fram með látum. Ég bullaði svo mikið í Rakel að hún var farin að hlægja taukaveiklunarhlátri og ég var næstum búin að valda árekstri með látunum í mér. Var reyndar ekki að keyra en óvænt hróp og köll trufluðu Sprundina við aksturinn. Hún hrökk t.d. í kút þegar ég gargaði skyndilega HEJA SVERIGE!

Helgin er búin að vera yndisleg. Yndisleg. Röltum Laugaveginn og keyptum nokkrar jólagjafir. Fórum á kaffihús, á Þjóðminjasafnið og í kvöldmat til mömmu og svo aftur í morgunkaffi til mömmu í dag. Það var bara yndislegt að sötra kaffi og horfa á stelpurnar mínar. Það er gott að elska. Þá sérðu fyrst alla litina í regnboganum. Þegar ástin er gagnkvæm geturðu loks snert hann. Um helgina hafði ég regnbogann í hendi mér.

Og Rakel var svo fyndin svo fyndin. Samkvæmt henni býr hún núna á 'Laugaverk' með fjórum hundum og ketti sem ekki klórar. Við megum koma í heimsókn.

Í morgun sagði ég henni svo að ég væri að fara til útlanda og yrði farin þegar hún vaknaði. 'Þá verð ég aaaaalein' sagði hún döpur. Ég benti henni á að mamma hennar yrði nú heima. Hún sagðist samt myndu sakna mín rooosalega lengi lengi lengi. Ó já. Kúrði sig svo í hálsakot mitt áðan og sagðist elska mig.

Ég ætla að fara að knúsa konuna mína núna. Besos y abrazos. 

 

 

Athugasemdir

[Arna 22.10.2007 kl. 22:01]

Skemmtu þér vel úti skvís   bið að heilsa öllum konunum þínum

[Arna 23.10.2007 kl. 00:14]

varð að bæta einu við þegar ég rakst á þetta:

 "...Ekkert á jörðu er sælla en draumur um návist elskhugans þegar hann er fjarri." (Salka Valka, fuglinn í fjörunni, 25.kafli)