Vá ...

... hvað ég hef verið ódugleg að skrifa. Er bara búið að vera brjálað að gera. Síðasta vika fór í að vinna upp vikuna sem ég var í Madrid. Ég lærði t.d. af kappi fyrir próf í spænskri málfræði sem kennarinn hafði leyft mér að taka viku seinna en allir hinir af því að ég var í útlöndum. Hélt ég. Þegar ég var búin að læra eins og brjálæðingur fyrir það ákvað ég að senda honum póst til þess að staðfesta prófdaginn. Kom þá í ljós að þetta var allt saman misskilningur. Lokaprófið gildir meira hjá mér, get ekki fengið að taka það núna. Ó. Núna var ég búin að eyða megninu af vikunni í að læra fyrir próf sem ég var ekki að fara að taka. Allur annar lærdómur var langt á eftir áætlun. Þannig ég þurfti að setja í fimmta gír. Þið skiljið. Og hafði hvorki orku né nennu til að blogga. Hins vegar komst ég að því að ég hugsa í blogginu. Í setningum sem myndu sóma sér vel á blogginu. Og um það sem ég myndi vilja skrifa á bloggið.

Ég, Hrund og Rakel útréttuðum eins og okkur einum er lagið á föstudaginn. Sóttum Rakel í leikskólann á hádegi og drösluðum henni í búðir. Hún er samt ótrúlega meðfærileg og við komum ýmsu í verk. Fengum okkur svo pulsu og kókómjólk. Hrund fór svo  austur á Selfoss og gisti þar (jarðaförin hans Dóa var á laugardaginn) en ég og Rakel vorum boðnar í náttfatapartý til mömmu. Það var ótrúleg kósý. Leið eins og ég væri aftur komin í menntaskóla og byggi heima þegar ég sat upp í sófa með mömmu og systkinum mínum, horfði á sjónvarpið og borðaði snakk. Reyndar átti ég þá ekki barn sem hraut inni í herbergi. Mamma var alveg að springa úr hamingju. 'Öll börnin mín heima og barnabarnið'.

Fékk svo far austur með tengdó daginn eftir. Útförin var falleg og sorgleg. Sprundin mín var falleg og sorgmædd. Við kyrnurnar keyrðum svo heim og fórum beint í náttföt og upp í sófa. Kveiktum á kertum og knúsuðumst undir hlýrri sæng. Og ég strauk yfir hárið á Hrund og kyssti tárin á vöngunum. Og fannst ég hjálparvana. Það er svo vont að geta lítið sem ekkert gert fyrir þann sem þú elskar þegar hann þjáist.

Rakel gisti ein hjá mömmu aðfarnótt laugardagsins. Hún grét mikið þegar mamma sagði að nú yrði hún að fara heim til mömmu og mammíar. Við fórum svo með hana til tengdó og leyfðum henni að skottast. Þegar ég sagði að nú þyrftum við að fara heim og setja lærið í ofninn fór hún að gráta. Ætli við Hrund séum svona leiðinlegar?

Svo skreið engillinn upp í til okkar í morgun í hvítum prinsessunáttkjól. Hún horfði á okkur með kátínu í augunum. Eldrauða hárið myndaði ramma í kringum litla eplaandlitið. Hún skríkti og hló og lagðist svo upp að mér og sagði: 'þú ert ynisle (lesist yndisleg) mammí'. Lagðist svo upp að mömmu sinni og sagði: 'Þú ert ynisle mamma'. Þar hafið þið það.

Ég er mikið bún að hugsa um málshætti og orðatiltæki undanfarið. Var að spá í að hafa málshátt dagsins á blogginu. Kannski ég geri það. Stundum getur málsháttur og aðeins málsháttur tjáð nákvæmlega hvað ég er að hugsa og hvernig mér líður. Það gerir þá svo töfrandi í mínum augum. Kannski ég geri þetta. Kannski ekki. Er að hugsa um að leyfa ykkur að kynnast mér betur fyrst og segja frá, í hvert sinn sem ég blogga, einu sem ég þrái eða líkar við og einu sem ég vil burt eða er illa við:

Iwant to look good naked. Eða réttara sagt. Mig langar að finnast ég líta vel út nakinn. Eins og ég er. Núna. Ég er að vinna í sjálfsmati mínu. Og húrra fyrir þáttunum sem hampa eðlilegum konum (verða samt að vara sig að breyta ekki konunum of mikið. Þarf endilega að setja þær í þessar rúllupylsur undir fötin. Ef spikið er hluti af fallegri konu af hverju þarf þá að fela það?)

Mér er illa við að fólki skuli detta í hug að endurútgefa Tíu litla negrastráka. Ég vil ekki banna bækur og það má ekki byrja á því með þessari. Ég vil ekki ritskoðun. En ég vil ekki rasisma. Bókin er líklega ekki skrifuð með það markmið eitt að niðurlægja einhvern ákveðinn kynþátt. Hún hefur á sínum tíma verið í takt við almenna hugsun fólks. Núna er hún rasísk (finnst mér) og því skil ég ekki af hverju einhverjum dettur í hug að endurútgefa hana. Myndirnar í henni réttlæta ekki fórnarkostnaðinn.

 

 

Athugasemdir

[Arna 5.11.2007 kl. 12:45]

Vá já, How to look good naked er miklu betri fyrir sálina en Americas next top model til dæmis.  Ég horfi amk miklu frekar á þennan skemmtilega strák með fínu gleraugun sín lofa venjulega líkama  heldur en einhverjar ofurgrannar fyrirsætur á barmi taugaáfalls hehe.

Það er virkilega leiðinlegt að heyra með afa hennar Hrundar og samhryggist ég henni og ykkur. 

Vona samt að þið hafið það sem allra best

Kv. Arna