Stóra stelpan mín

Já, litli, rauðhærði, búttaði, tannlausi, sköllótti búddistinn minn er 4 ára í dag. Sniff. Það er þrjú ár og 10 mánuðir síðan ég kynntist henni fyrst og hún var ekki lengi að vinna hug minn og hjarta. Þegar ég horfi á engilinn sofa á kvöldin fyllist ég svo mikilli gleði og stolti yfir að hafa átt þátt í að skapa þennan litla einstakling því þótt hafi engin gen frá mér þá hefur hún margt annað. Alveg sama hvað framtíðin ber í skauti sér hef ég markað spor mín í þetta barn og það er yndisleg tilfinning.

Sko, ég er strax byrjuð að grenja. Ég hef varla gert annað í þessum prófum og tek til baka að þau hafi verið dramalaus.

Rakel fór í leikskólann í morgun í fínu pilsi og stuttermabol, í Spidermansokkabuxum við og með hauskúputattú á handleggnum. Við gerðum díl um að ég fengi að hafa fallega hárið slegið að mestu en setti í staðinn tvær litla Línufléttur í það. Mér finnst þetta bara svo lýsandi fyrir Rakelina mína: Hauskúpur og pils, sítt hár og spidermansokkabuxur. Og þetta endurspeglar hversu áhrifamikið uppeldið er. Þið vitið öll að við Hrund höfum varist stelpu þessu og stráka hinu með kjafti og klóm. Börn eru börn og það þarf ekkert að skilgreina þau út frá kyni. Á nær hverjum degi ítrekum við þetta við Rakel og leiðréttum þegar hún talar um strákaliti og stelpudót. Og þetta er greinilega ekki vonlaus baráttu því leyfir sér að hafa áhuga á því sem hún hefur áhuga á burtséð frá því hvort það er markaðssett fyrir stráka eða stelpur.

Í gær var ég næstum farin á límingum þegar strætó skilaði mér korteri of seint í próf. Ég hafði sofnað reið kvöldið áður og vaknað reið (af ástæðum sem ég ætla sannarlega ekki að blanda ykkur í) og það rauk úr eyrunum á mér í strætódruslunni. Ég var hreinlega á öskrinu inn í mér. Jólin hafa lengi verið mér erfið og ég á mjög erfitt með að tengja þau einhverju gleðilegu (bara vegna slæmrar heilsu hreinlega, hefur ekkert með fjölskylduna að gera). Þegar ég var sem veikust fór ég að gráta þegar mamma spurði mig hvort við ættum að hafa snickers- eða marssósu með jólaísnum. Ég bara réð ekki við að hugsa um að borða ís einu sinni. Fyrir utan það þá var ég svo illa haldin af matarskorti að ég sofnaði í sófanum áður en við byrjuðum að opna pakkana. Oj bara. Eftir að ég flutti að heiman og sjúkdómurinn var ekki eins skæður bara missti ég mig í einhverju stressi og væntingum til jólanna. Bleh. Ég gefst hins vegar ekki upp og trúi því að þessi jól verði góð. Ég skulda fjölskyldunni minni það sem alltaf reynir að gera allt fyrir mig.

Ég verð að losna við þetta svarta ský úr höfðinu. Ég er orðin svo þreytt á því.

Ætla bara að hugsa um fallega, heilbrigða barnið mitt sem ég söng afmælissönginn fyrir í morgun.

Athugasemdir

[Arna 18.12.2008 kl. 15:57]

Til hamingju med Rakel :)  Hafid tad sem allra best skvisur

[Hlíf 19.12.2008 kl. 11:18]

Til hamingju með lita skottið i gær. Vel heppnað barn hjá ykkur:)

[Odda Podda 20.12.2008 kl. 02:14]

Vá hvað tíminn líður... við tvær eigum þessu litla skotti ýmislegt að þakka (þú veist hvað ég á við) kysstu hana og knúsaðu frá mér.

Ég sendi pakka í gær (fimtudag) til þín þar er fjölskyldu gjöf og kort í bæinn þinn(allir geta valið hvað þeir vilja úr honum)  og pakki og kort til kötlu stærri pakkinn er til ykkar litli til kötlu

9 dagar þangað til ég kem..jeijj