Treyttur

21.5.2009 | 18:37

Úff. Þetta var svaka törn með leiðbeinandanum. Var alveg að gefast upp á tímabili, finnst þetta eitthvað svo óyfirstíganlegt. Kláraði að skrifa ritgerðina á síðustu dropunum og á eiginlega ekkert eftir í lagfæringar. Er svo pínu alveg að fara að grenja núna, er svo þreytt.

Ég fæ allavega ekki lægra en 7,5 en ekki víst að ég nái 8. Verð bara að reyna að hugsa að 7,5 sé gott miðað við allt sem á undan er gengið og miðað við þá takmörkuðu orku sem ég hef. Var að telja saman áðan og ætli ég hafi ekki skrifað ritgerðina á svona 3-4 vikum. Með heimildaöflun. Náði mér í einhverjar heimildir í febrúar og skrifaði innganinn í tveimur hollum, gerði ekkert í mars og apríl nema líða illa og hafa áhyggjur af unganum mínum og náði að gera eitthvað smá áður en ég þurfti að fara að læra fyrir próf. Svo bara massaði ég þetta á tveimur dögum.

Ég veit að þetta er eins og löng afsökun en ég þarf að muna þessar staðreyndir svo ég geti sætt mig við 7,5. Ég myndi alveg skilja það ef ég fengi þá einkunn þótt ég yrði ekkert voða glöð. Ég sagði leibeinandanum hins vegar að ég myndi taka gleðidans fengi ég 8 og hann er eitthvað spenntur fyrir þessum dansi.

Nei, nei, eigum við ekki að segja að líklegasta einkunnin sé 7,5 og allt fyrir ofan það væri gífurlegur bónus og ég myndi pottþétt fara að grenja mikið af gleði.

ps. Annars hitti ég spænskukennarinn minn áðan sem vildi endilega hrósa mér fyrir prófið sem ég fór í hjá henni orðabókarlaus um daginn. Hún sagði að það hefði verið mjög flott og mér hefði farið svo mikið fram. VÚHÚ.

Segiði mér nú að ég sé dugleg. En samt ekki nema ykkur finnist það.

Flokkur: Vinir og fjölskylda | Breytt s.d. kl. 18:39 | Facebook