Ó my lord

Undanfarna daga í lífi mínu hef ég:

-næstum fengið hjartaáfall og verið nær yfirliði

-næstum valdið annarri manneskju hjartaáfalli

-grátið

-hlegið óstjórnlega

-verið á skallanum

-upplifað þvílíkan tilfinningarússíbana að ég er örmagna

-keyrt eins og brjálæðingur

-hætt að reykja, svindlað einu sinni (hafði mjööööög góða ástæðu), hætt aftur

-komist í gegnum djamm án þess að reykja sem er þvílikt afrek

-sent billjón sms, sum skemmtilegt, önnur ekki svo skemmtileg og enn önnur verulega steikt

-verið mjög steikt og alls ekki getað einbeitt mér í vinnunni

-farið í flíspeysu sjálfviljug (ekki tilneydd vegna kulda), bara af því að mér finnst hún flott

-látið senda mér mat tvisvar heim (sem ég geri aldrei aldrei aldrei)

-þjáðst af hrikalegu hungri en átt erfitt með að borða

-liðið eins og þegar var 18 ára og líf mitt var eitt drama

-upplifað eitthvað splunkunýtt á hverjum degi, sumt skrítið, annað gott og enn annað ekki svo gott, eiginlega vont

-verið í lokuðum skóm í vinnunni í fyrsta skipti síðan ég byrjaði í júní

-fengið innilokunarkennd á tánum

-verið barnalaus (sem ég er ekki viss um að hafi góð áhrif á mig)

-skrifað í dagbókina mína

-lesið ljóðabókina mína, dáðst að henni sem og fundið til með þeirri Díönu Rós sem eitt sinn upplifði allt sem í henni stendur

-ekki getað sofið þrátt fyrir að vera leka niður úr þreytu

-ekkert ráðið við hugsanirnar sem streyma fram

-verið svo óskaplega hrædd að mig hefur langað það eitt að stinga hausnum í sandinn eða flytja á eyðieyju

-liðið eins og ég væri að deyja

-verið að springa úr hamingju

-eytt hátt í hundrað mínútum í það að stara út í loftið

-verið með svo mikinn bjúg að ég kem ekki hringunum mínum á sömu putta og venjulega (nema ég hafi hreinlega fitnað svona mikið síðan ég notaði þá síðast, það er reyndar ekkert ólíklegt)

-verið svakalega óánægð með mig (sem er ekkert nýtt) og svo strax á eftir nokkuð sátt

-dottið í stiganum heima vegna ógurlegs sársauka í bæklaða hnénu mínu

-haft miklar áhyggjur af bæklaða hnénu sem ég held að sé að gefa sig sökum líkamsþunga míns

-dottið hundrað hlutir í hug sem ég ætlaði að skrifa á bloggið en gleymt þeim svo jafn óðum

-lofað Hlífinni að hafa heilsuhorn á blogginu, ætla mér að standa við það en hef samt ekkert að skrifa í dag (og þó, mér dettur örugglega eitthvað í hug á eftir og skrifa það þá)

-hreinlega ekki verið með sjálfri mér

Og nú segi ég ekki meir. Og það þýðir ekkert að spyrja mig nánar út í ofantalið. Ég hef bara ekki orku, nennu né vilja til að ræða það.

Ó my lord.

 

-

Iss

Ég er ekki viss um að það sé skynsamlegt að vera að blogga í mínu ástandi. En það er bara stundum ógeðslegt að vera skynsamur.

Ógeðslega leiðinlegt allavega.

Það er hreinlega ekki runnið af mér enn þá síðan í gær. Svakalegt.

En byrjum á byrjuninni.

Matarvikuna miklu ætla ég að skýra síðusut viku í lífi mínu. Ekki af því að ég át svo mikið heldur af því að ég borðaði gómsætan mat á hverjum degi. Er búin að telja það upp áður en ég var ekki búin að segja ykkur frá saltfisknum.

Við fórum til mömmu eftir vinnu á föstudaginn. Við mamma bjuggum til spænskan saltfiskrétt sem er ólýsanlega góður: fisknum velt upp úr hveiti og svo steiktur með 14 (já 14) hvítlauksrifjum á pönnu. Fisknum er raðað í mót og kartöflum í sneiðum þar ofan á. Efst kemur haugur af lauk og papriku, steikt upp úr ediki, niðursoðnum tómötum og sinnepi. Yfir allt þetta stráir maður ólívum og einhverjum bragðmiklum osti. Ó my lord. Mig langar í svona núna. Ég bjó svo til austurríska eplaköku með karamellubráð og borðuðum við hana og ís með í eftirrétt. Úff. Þetta var svo gott.

Litla þreytta barnið var sofnað um hálf níu. Vaknaði sjö á laugardagsmorguninn og fór á klósettið en svo kom ég henni fyrir á mili okkar mæðranna í stóra rúmi og hún svaf til hálf tíu. Dagarnir eru svo langir hjá henni á sumrin að hún er að leka niður úr þreytu. Sem betur fer er hún komin í sumarfrí með pabba sínum núna, hún þarf á hvíldinni að halda.

Við mömmurnar vorum ekki síður þreyttar á föstudagskvöldið, Sprundin var komin upp í rúm klukkan níu og ég klukkutíma seinna. 

Við fórum í morgunkaffi til ömmu í gær og mætti bara eiginlega öll fjölskyldan mín. Það var ótrúlega gaman og Rakelin var í essinu sínu. Pabbi hennar kom svo að sækja hana rétt um eitt og var ótrúlega skrítið að kveðja rauðhaust vitandi það að við myndum ekki sjást í heila viku. En hún og pabbi hennar hafa svo gott og gaman af því vera saman.

Við Hrund brunuðum niður í bæ og náðum í skálina og bollan sem við gerðum í keramiki í byrjun júní. Ekki seinna vænna, júlí að verða hálfnaður. Fórum því næst í ríkið og byrgðum okkur upp (það verður að taka barnlausa lífið með trompi) og vorum komnar heim rétt fyrir þrjú. Ég átti von á vinnufjölskyldunni í mat um hálf sjö og vissi að ég myndi þurfa allan þennan tíma. Ég þvoði eina vél, moppaði, þreif klósett, vaska og strauk af baðherbergisgólfunum, þurrkaði af og gekk frá dóti og eldaði dýrindis súpu. Hrund var rekin að heima um hálf sjö og ég var akkúrat tilbúin þegar Kristín mætti. Gyða og Hlíf voru mættar stuttu seinna og þá hófst fjörið. Og þvílíkt fjör.

Við fengum okkur hvítvín og borðuðum súpu, Kristínarsalat, og brauð með guacamole. Færðum okkur yfir í sófann eftir matinn og opnuðum bjór. Eftir spjall og nokkra bjóra borðuðum við eftirréttinn hennar Gyðu sem var syndsamlega góður. Kláruðum rétt helminginn en eftir marga bjóra í viðbót átum við restina. Við fórum í 'ég hef aldrei' sem var svo drullugaman að þið trúið því ekki. Það var líka mjög gaman að tala og tala og tala og tala eins og okkur einum er lagið án þess að þurfa að vera með samviskubit yfir vinnunni. Gleðin var mikil. Glaumurinn var mikill. Og þegar allir voru búnir með áfengið sitt dró ég fram10 bjóra (litla samt) í viðbót (ég og Hrund keyptum ansi mikinn bjór) sem við fórum létt með að slátra.

Ég held að klukkan hafi verið orðin þrjú þegar okkur tókst loks að koma okkur niður í bæ. Fórum inn á Ellefuna til þess eins að fara strax út aftur og litum svo aðeins inn á Celtic (hvernig er þetta aftur skrifað?). Ég og Gyðan vorum búnar að vera á svakalegu trúnói (hvað er þetta með stelpur og trúnó) heima og héldum því bara áfram eftir að hinar stelpurnar fóru heim. Fórum svo og hittum Hrund og Nonna (kærastinn hennar Gyðu) og héldum heim.

Hrund fór í leigubílaröðina og í ég í Hlöllaröðina. Sú seinni gekk ekkert svo við fórum svangar heim. Reyndar var Hrund búin að borða þegar ég hitti hana en hún var aftur orðin svöng. Í boðinu hjá ömmu var verið að ræða um eggjabrauð og fannst mér nauðsynlegt að fá mér svoleiðis þegar við komum heim. Hafði reyndar enga orku í það og var búin að bursta tennurnar þegar ég sá að Sprundin var búin að draga fram pönnu og stóð í úlpunni við eldavélina, tilbúin að leggja í eldamennsku. Einhvern veginn tókst henni að búa til besta eggjabrauð sem ég hef nokkurn tíma smakkað. Ég fékk bara að koma mér fyrir í sófanum undir sæng og horfði á Harry Potterinn minn og gæddi mér á því besta sem Hrund hefur nokkurn tíma eldað.

Mett og dauðþreytt skreið ég upp í rúm klukkan sjö í morgun. Ég hins vegar gat hreinlega ekki sofið fyrir eigin hugsunum. Þær voru svo háværar að  klukkan ellefu gafst ég upp á því að sofa og var þá búin að fara þrisvar sinnum á fætur og bauka eitthvað. Ætli ég hafi ekki sofið svona tvo tíma allt í allt og ég var pínu skrautleg þegar ég byrjaði að taka til eftir kvöldið.

Það voru örugglega hátt á hundrað bjórdósir á víð og dreif um húsið, klístur út um allt gólf inn í stofu (við vorum sífellt að hella niður, sérstaklega ég og Hlíf þar sem brussugen okkur eru einstaklega sterk) og helling af leirtaui í vaskinum og á eldhúsbekknum. Ég týndi saman dósir og setti í poka, þreif klístur og vaskaði upp. Ég þurfti að vaska upp í tveimur hollum og þurrka inn milli og var að minnsta kosti klukkutíma að því. Var orðin ansi soðin á puttunum þegar ég var búin og farið að svima. Ég drakk lítra af eplasafa í einum teyg og kláraði svo að snurfusa.

Eftir tveggja tíma þrif kom ég mér fyrir upp í sófa með Kristal og tölvuna í fanginu og hér er ég enn. Veit ekki hvort ég fer aftur upp í rúm eða hvort ég þurfi að hugsa aðeins meira.

Það er stundum svo erfitt að vera fullorðinn. Ég veit stundum ekkert í minn haus.

Yfir og út. 

ps. Mikið svakalega langar mig í eggjabrauð. Bara meika ekki að búa það til.

pps. Vona að það sé ekki hrikalega mikið af innsláttarvillum í textanum. Meika heldur ekki að lesa þetta almennilega yfir. 

Matur er manns gaman

Bloggþörfin er ekki eins mikil og venjulega. Kannski vegna þess að ég segi vinnufjölskyldunni frá öllu sem ég ætla að blogga um. Ræð bara ekki við mig. Það verður bara erfitt að fara í frí, á eftir að sakna stelpnanna minna úr vinnunni. Kristín var að vinna í annarri byggingu í dag og við vorum svona hálf vængbrotnar án hennar. Svakalegt alveg hreint.

Ég bara verð samt að lýsa kræsingunum sem við fjölskyldan lögðum okkur til munns í fyrradag. Eiginleg myndi ég vilja borða eitthvað svona létt og ferskt á hverju kvöldi. Við gæddum okkur á nýbökuðu ólívubrauði, þriggja lita pestói, hvítlaukskotasælu, gómsætum íslenskum tómötum, gúrku og papriku, Havartiosti, túnfisksfylltum, spænskum ólívum, vínberjum, íslenskum gulrótum, flatkökum, soðnu brauði, hangikjöti, skyri og jarðaberjagraut með mjólk. Við borðuðum í þögn, svo mikil var nautnin sem fylgdi þessu áti. Þetta var allt létt í maga og einstaklega hollt og næringarríkt. Mmmmm.

Áðan vorum við í heimsókn hjá tengdó og ekki voru veitingarnar þar af verri endanum frekar en vanalega. Boðið var upp á rándýrar og ljúffengar, grillaðar, íslenskar nautalundir með bökuðum kartöflum, piparsósu, fersku salati og hvítlauksbrauði. Tengdó bjó líka til kalda, gríska jógúrtsósu með gúrku og hvítlauk. Ég smakkað og táraðist, svo mikill hvítlaukur var í henni. Kannski ég verði rekin úr vinnufjölskyldunni á morgun sökum hvítlauksfýlunnar sem væntanlega verður af mér. Annars erum við ekkert mikið að kyssast í vinnunni svo kannski þær lifi þetta af.

Á morgun er matur hjá mömmu og er ég búin að panta fisk. Hef ekki borðað fisk (bara fiskibollur) síðan 16. júní (er alveg með dagsetningarnar á hreinu) þar sem ekki hefur fengist frosinn þorskur í Bónus og ég borða helst ekki ýsu. Verð bara að fara að koma mér í fiskbúð, þetta gengur ekki lengur.

Á laugardaginn er svo hið margumtalaða matarboð og skrall með vinnufamilíunni. Ég verð með mína súpu, guacamole og brauð. Kristín ætlar að koma með sumarlegt salat og Gyða einhvern djúsí eftirrétt. Hlífin hefur ekki mikla trú á sér í eldhúsinu og ætlar að koma með áfengi sem er aldrei verra. Svo er það bara matur, spjall, drykkja og brjáluð skemmtun. Við byrjuðum eitthvað að grínast með að fara í 'ég hef aldrei' drykkjuleikinn. Þetta er svona leikur sem fólk stundaði grimmt í menntaskóla, allavega í mínu ungdæmi ... Það er hins vegar líka drullugaman að fara í hann þegar maður er orðinn eldri, þá hefur maður líka gert miklu fleira. Fór í hann á einu frændsystkinakvöldinu og það var mikið stuð. Þrátt fyrir að þetta hafi byrjað sem grín hjá okkur þá held ég að allt stefni í það að við förum í hann og er Hlíf orðin mjög stressuð yfir því að standast ekki væntingar okkar hinna. Ha, ha. Svo spennandi allt saman ...

Svo eru bara tvær vikur í sumarfí fjölskyldunnar. Yndislegt.

Hrund heldur í handlegginn á mér og vill fá mig nær sér. Best að ég hætti að blogga og einbeiti mér að henni aðeins. 

Fastur blettur

Það er svo margt sem mig langar að komast yfir í þessari viku en hún en bara ekki nógu löng. Á sunnudögum hugsa ég oft um hvað ég þarf að gera í komandi viku og hvað mig langar að gera. Síðastliðið sunnudagskvöld kom þetta upp í huga mér:

-Pumpa í dekkin á hjólinu svo ég geti farið út að hjóla

-Fara í Byko og skila því sem við keyptum í síðasta 'útileguholli' og sjáum engin not fyrir (keyptum t. d. fjórar hitakrúsir en okkur nægja tvær (vissum ekki að það væru tvær í pakka))

-Hitta Maríu vinkonu og krakkana hennar, fara í göngutúr í Laugardalnum með þeim og njóta blíðunnar

-Fara í heimsókn til tengdó áður en Rakel fer í tveggja vikna sumarfrí til pabba síns

-Fara í heimsókn til mömmu áður en Rakel fer í tveggja vikna sumarfrí til pabba síns

-Fara í heimsókn til ömmu áður en Rakel fer í tveggja vikna sumarfrí til pabba síns

-Versla inn í Bónus

-Grilla helst einu sinni

-Fara í bíó með Rakel og Hrund

-Þrífa bílinn 

 

Glætan bara. Allt of mikið. Við erum búnar að grilla, búnar að hitta Maríu og njóta blíðunnar, ætlum í Bónus á eftir, í heimsókn til tengdó á fimmtudaginn, mömmu á föstudaginn og ömmu á laugardaginn áður en pabbi hennar Rakelar sækir hana. Við ætlum að sleppa bíóinu og þrifum á bílnum. Ég stefni á að pumpa í dekkin á hjólinu mínu eftir Bónusferð. Svo má hitt eiga sig þar til seinna.

Veðrið var yndislegt í gær og ákváðum við því frekar að hitta Maríu en morkna í Bónus. Hún kom með litla kútinn sinn og stelpuna sína og svo röltum við Rakel og Hrund með þeim niður í Laugardal. Stelpurnar hlupu um í sólinni og skemmtu sér konunglega. Fórum í Grasagarðinn þar sem María gaf litla kút umkringd dúfum og á meðan léku Arna, stelpan hennar, og Rakel sér. Voru ótrúlega krúttlegar. Höfðu komið sér fyrir á túni og sátu þar og spjölluðu eins og gamlar kerlingar.

Ég hafði varað Rakel við gæsaskítnum í grasinu en hún lét það, eins og mörg önnur orð mín, sem vind um eyru þjóta. Brölti um í grasinu og pældi ekki í neinum skít. Við ákváðum svo að fara á kaffihúsið í garðinum og þá rak Hrund augun stóran skítablett aftan á kjólnum hennar Rakelar. Þeir voru fleiri en einn. Það var líka skítur á gammosíunum sem hún var í og þar sem þeim sleppti og berir leggir tóku við mátti finna fleiri klessur. Hrund þreif hendurnar og leggina á barninu inn á klósetti kaffihússins en við létum hitt vera. Stelpurnar gæddu sér á samlokum og við hinar spjölluðum og svo var kominn tími til að rölta heim.

Rakel varð súr á svip þegar hún sá Maríu og co. fara. Ég sagði henni að þegar hún væri búin að vera í sumarfríi með pabba þá færi hún í frí með mömmunum. Við þessi orð glennti Rakel upp augun, dró djúpt andann og svelgdist nær á í æsingnum:'Að heimsækja afa Douglas?' vildi hún vita þar sem hún tengir sumarfrí við hann. Hún var nú pínu leið þegar ég sagði henni að ekki gætum við það í sumar en lofaði henni sumarbústað nálægt sjónum og útilegu sem var þó bót í máli.

Þegar kom að því að þrífa barnið fyrir svefninn kom í ljós að skíturinn á kjólnum hafði farið í gegnum hann. Mátti finna skít á rassinum á gammosíunum líka. Þegar hún var komin úr þeim var greinilegt að skíturinn hafði farið í gegnum þær og var eins blettur á nærbuxunum. Þegar hún var komin úr þeim kom í ljós að skíturinn var kominn í gegnum þær og á rassinn á barninu. Og það var sama hvað ég skrúbbað botninn á stelpunni í sturtunni, bletturinn fór ekki úr húðinni. Ég gat ekki lagt rassinn á henni í baðkarið og makað hann út í grænsápu líkt og ég gerði við fötin svo hún þurfti að fara að sofa með daufan blett á rassinum.  Ég vona bara að þetta fari úr í næsta þvotti.

Annars er ég að velta fyrir hvar ég get komið því á framfæri að það er upprunalega hugmynd Rakelar að kalla mömmur sínar mömmu og mammí. Hún reyndi sem kríli að segja mamma Díana en það kom heldur brenglað út. Við Sprundin tókum það sem út kom og fínpússuðum það aðeins og höfðu þá búið til nýyrðið 'mammí'. Lesbíupari á leikskólanum hennar Rakelar fannst þetta svo sniðugt að þær tóku þetta upp líka. Allt í lagi með það en þegar þær voru í þættinum Fyrstu skrefin kom það út eins og þetta væri þeirra hugmynd. Það finnst mér einum of. Í gær hitti Hrund konu,sem er mamma stelpu sem var á leikskólanum sem Hrund var að vinna á, og sagði hún henni að vinkonur sínar létu strákinn sinn líka kalla sig mömmu og mammí eftir að hafa heyrt það (veit ekki hvaðan). Þetta bara breiðist út! Og mér finnst að Rakel, og við allar, ættum að fá kredit fyrir þetta orð!

Gyðan stakk upp á að ég skrifaði grein um þetta. Kannski ég geri það bara. Ef það fæðist að meðaltali eitt barn í mánuði sem á tvær mömmur þá á þetta nýyrði enn frekar eftir að breiðast út.

Annars var ég líka að velta því fyrir mér hvort það væri hlutskipti konunnar að vera sífellt með fangið fullt. Af einhverju. Eftir að ég flutti að heiman er ég endalust berandi eitthvað út um allt. Og flestar aðrar konur gera það líka. Ef þær bera ekki barn í leginu þá bera þær barn sem þær hafa ungað út, byrðar heimsins á á herðum sér, þvott, innkaupapoka, mat ...

Sjitt, er svo svöng að ég get ekki hugsað, alveg að koma kaffi!

Svo er greinilegt að við Sprundin erum farnar að kvíða því pínku smá að hafa ekki Rakel hjá okkur í tvær vikur. Þegar ég var komin upp í rúm í gær mundi ég að ég hafði gleymt að skipa Rakel á klósettið fyrir svefninn. Þar sem ég vildi ekki að hún vaknaði hlandblaut tók ég krílið í fangið og bar hana á klósettið. Hún pissaði og kúrði í hálsakotinu á mér á meðan. Fylltist ég þá svo mikilli ást að ég ákvað að taka hana aðeins inn í stóra rúm og knúsast í henni þar. Hrund gerði slíkt hið sama þegar hún kom upp í. Ég hafði ætlað að biðja Hrund um að bera Rakelitu inn í sitt rúm en á endanum tímdum við því ekki. Ákváðum bara að leyfa henni að kúra á milli okkar enda er hún búin að biðja um það nokkrum sinnum undanfarið.

'Hvernig ætli sé að eiga svona skrítnar mömmur' spurði ég Hrund þar sem við lágum sitthvoru megin við barnið og dáðumst að vel sköpuðum tám, freknum á nefi og mjúkri húðinni. 'Mömmur sem fara í dúkkuleik með sofandi barnið sitt.'

Við elskum hana bara svo ofur- og undurheitt.

Við sváfum líka allar eins og steinar. 

Blogglægð

Ég veit ekki hvort ég er í einhverri blogglægð. Eiginlega er það meira það að ég þurfti að fara í smávægilega speglun í síðustu viku og var vikuna alla að jafna mig. Er því samviskubit yfir vinnunni ansi mikið og finnst mér ég varla geta gefið mér tíma til að sinna aðdáendum mínum.

Sem eru engir samkvæmt tölum á blogginu. Klukkan að verað 11 og enginn hefur litið inn.

Síðasta vika var því ekki merkileg í mínu lífi. Lá eins og skata eða labbaði í keng og lét stelpurnar mínar hjúkra mér.

Var orðin ansi borubrött um helgina og tók frændsystkinakvöld með trompi. Eyddi laugardeginum í lestur og kaffidrykku í Te og kaffi í Holtagörðum (keypti mér bók um hvernig skal vera grænn: forðast hættuleg efni, elda grænt, hugsa grænt ... mun deila með ykkur þeim fróðleik sem ég sanka að mér hvort sem þið viljið eður ei), verslaði inn með frændsystkinunum fyrir kvöldið og svo hittumst við um sex leytið. Grilluðum, dreyptum á áfengjum drykkjum, spiluðum og spjölluðum. Makar voru svo boðnir að koma um tíu sem þeir og gerðu samkvæmt skipun. Varð úr þessu hið mesta húllumhæ sem endaði með dansi og rölti um stræti borgarinnar. Það er eitthvað geggjað við að ganga hífaður um götur Reykjavíkur um miðja nótt, í björtu þó, með konuna í annarri hendi og frændsystkinin í hinni.

Ljúfalífljúfalíf.

Svo syttist í hitting vinnuklúbbsins. Án efa besti klúbbur sem ég hef verið í. Ég snurfusa og elda í huganum og er að deyja úr spenntu eins og einhver sagði svo eftirminnilega.

Samviskusemin er að drepa mig, ég ætla mér að vinna og það duglega í dag. Bloggekkimeir núna.

ps. Vonandi kemur aftur svona hitalægð seinnipartinn eins og í gær. Ætlum að hitta Maríu vinkonu og krílin hennar eftir vinnu og fá okkur göngutúr.

Bréfið

Þá er búið að kenna mér hvernig á að klippa og afrita og hér hafið þið bréfið:

Ég er viss um að allir eru fyrir löngu orðnir hundleiðir á símafyrirtækjum
og þeirri vitleysu sem þeir standa fyrir. Það eina sem maður getur gert er
að fylgjast vel með. Við höfum í þónokkurn tíma verið í viðskiptum við það
sem áður var HIVE, nú TAL, og svo sem líkað vel. Vorum með heimasíma og
ADSL hjá þeim og var tilboðið sem þeir buðu upp á nokkuð gott. Við vorum
hins vegar ekki með ótakmarkað niðurhal og af reikningum að dæma virðist
svo vera að við höfum halað meiru niður en við borguðum fyrir í hverjum
einasta mánuði í meira en ár. Og aldrei nokkurn tíma létu þeir okkur vita.
Í desember á síðasta ári borguðum við 7000 kr. aukalega og aldrei hringja
þeir til að láta vita hversu langt farið hefur verið yfir niðurhalsmörkin.

Því miður áttuðum við okkur ekki á þessu fyrr en eftir á (maður skammast
sín fyrir að hafa verið svona sofandi). Við héldum ekki að við værum að
hala neinu niður og fylgdumst því ekkert sérstaklega með þessu. Er það
kannski líka niðurhal að opna netið yfir höfuð?

Tal bauð okkur svo nýtt tilboð um daginn: ótakmarkað niðurhal, 8 mb hraði
og fast gjald fyrir heimasíma (getum talað að vild í heimasíma, gjald
alltaf það sama). Ég marg spurði hvort reikningurinn í framtíðinni myndi
þá hljóða upp á þessar 5990 kr. sem þeir buðu okkur. Svarið var já. Raunin
varð önnur, reikningurinn var hærri. Ég talaði við þjónustufulltrúa í dag og krafðist skýringa. Sagði hann mér þá að ég þyrfti að borga 190 tryggingagjald á rádernum. Sagðist ég ósátt við að mér hefði aldrei verið
sagt það þrátt fyrir ítrekaðar spurningar mínar um verðið áður. Hann sagði
að við værum líka að borga 190 krónur í seðilgjald en hann gæti fellt það
niður ef við vildum láta taka upphæðina beint út af kretidkortinu um hver
mánaðamót. Ég sagði honum að þannig hefði fyrirkomulagið verið frá
upphafi og hvort þeir hefðu kannski verið að rukka okkur um þessa fjárhæð
allan þennan tíma þrátt fyrir það? Því gat hann ekki svarað. Ég lét hann
hafa kreditkortanúmerið aftur, bað um rétta upphæð tilboðsins og sagðist
myndu láta vita af þessum viðskiptaháttum þeirra.

Tilboðið hljóðar upp á 6180 krónur, ekki 5990 krónur, og mun ég fylgjast
með þessu í framtíðinni. Þetta er kannski ekki beint okur en alveg hreint
dæmigert fyrir það hvernig sífellt er verið að reyna að svindla á manni.

Díana

ps. ég veit ekki af hverju bréfið kemur svona asnaleg út á blogginu, þið ættuð nú samt að geta lesið það

Meira af okri og svindli

Ég sendi dr. Gunna póst áðan og deildi með honum reynslu okkar Hrundar af símafyrirtækjum. Mamma ætti nú að senda póst líka. Aldrei nokkurn tíma hef heyrt aðra eins sápu og þegar kemur að viðskiptum hennar við símafyrirtæki.

Vissuð þið ekki að símafyrirtæki hafa alltaf rétt fyrir sér, aldrei kúnninn?

Af einhverju óskiljanlegum ástæðum bannar bloggið mér alltaf að klippa og afrita í þessu forriti. Ég kann ekki að breyta þeirri stillingu og get því ekki afritað bréfið til dr. Gunna inn í þessa færslu. Við verðum bara að vona að hann birti það og þá getið þið öll kíkt á það! 

Djöfulsins okur á sér annars stað á þessu landi. Og svindl!

Lesið vandleg verð í hillum þegar þið verslið og fylgist með þegar hlutirnir eru skannaðir inn. Ég stend alltaf eins og lögga við kassann og fylgist með að allt sé rétt.

Skoðið líka strimlana áður en þið farið út úr búðinni.

Gerið athugasemdir og standið fast á ykkar.

Varið ykkur á útsölum. Fólk er að lenda í því að verð á útsölum er það sama, ef ekki hærra, en það var viku fyrir útsölu.

Setjið peningana ykkar á verðtryggða reikninga svo verðbólgan éti ekki vextina og peningana ykkar með.

Fylgist með reikningum í heimabankanum þótt þeir séu í beingreiðslu. Það er svo oft eitthvað plott og peningaplokk í gangi. 

Ekki vera sofandi. Þá er svo auðvelt að drulla yfir ykkur.

Ekki sleppa því að fylgjast með bara af því að þið eigið pening.

Komaso!!! 

Lítið á þetta

this.is/drgunni/okur

Kann ekki að setja linka inn hérna en kíkjið á þessa síðu.

Eins og þar segir: Komum út úr neytendamyrkrinu!!!!